SON DÜDÜK
Birçok ilah edinip
Günahlara sevinip Gerçek aşkı devirip Yerden yere sürüdük. Hoşgörüyü ilgiyi Erdem olan bilgiyi Yüreklerden sevgiyi Elden ele kürüdük. Rağbet süslü bedene İnanç önde gidene Hiç bakmadık nedene Günden güne çürüdük. Yalnız benim diyerek Hiç doymadan yiyerek Tek kendini severek Böbürlenip yürüdük. Kendimizi dev görüp Yakıp, yıkıp, sömürüp Beden diri, ruh ölüp Tüm dünyayı bürüdük. Çekilir mi aradan? Bu alemi yaratan Hesabı var sıradan Çalınca en son düdük... Erkan Yücel |
Kalemin susmasın usta
____________________________Selamlar