kadının " insancıklar" diye ünlemesi...
yüksek okul öğrencisi kızı tatmin etmiyordu.
" insancıkları... hayvancıklar gibi ünlemiyor mu kadın beni çıldırtacak!" diye düşünüyordu.
duyduğumdan beri:
" insancıklar" demesini,
"hayvancıklar" demek istenmişte saklamış gibi sanmışımdır.
açıkça dese: "hayvancıklar..." dır.
hayvancık uyarmayınca; ahali var, cemaat var... adamın gözünü oyarlar!
korkup!
uluya ortaya: " hayvanlar" dır aslından sarf-ı nazar edip.
kibarı: "hayvancıklar".
onun içe saklanmış covering’i:
" insancıklar".
kız, kadının "insancıklar" diye ünlemesini kendisi çözemezse bile artiküle renginden ve yüz edasından,
"hayvancıklar" diyor sanısını kafasına takmıştı.
söylemeniz: söylemeyin!
demeniz: demeyiniz!
düşünmeniz: düşünmeyiniz!
insancıklar diyor hayvancıklar der gibiydi!


yalçıner yılmaz
960 toki
çanakkale
18-03-2020