ANNE BANA ÇANAKKALE'Yİ ANLATSANA
Kızım "Çanakkale’yi anlatsana ne oldu?"
Diye sorunca bana, birden neşem kayboldu Anınca o günleri, yüzümün rengi soldu Mazlumun zalimlerden hesap sorduğu yerdir Çanakkale’de sırlar, Hâk’ka açık ayandı Düşmanlar gemilerle, boğazlara dayandı Diyemedim ki yavrum, yer kızıla boyandı Ecdadımın tarihe mühür vurduğu yerdir Saldırdılar kafirler hem deniz hem karadan Bomba, mermi yağardı dakka geçmez aradan "Ya şehidiz ya gazi, yardım eyle Yaradan" Diyen imanla küfrün harbe girdiği yerdir Havadan vurdu kâfir parça parça miğferin "Kanım yerde kalmasın Rabbim gelsin zaferin" Toz, baruttan nefesi kesilen pâk neferin Kendi namazlarına sela verdiği yerdir El açtı iman ehli "yardım eylesin Yârâb" olsa da yedi düvel görülmemiş böyle harb Düşman savaş gemisi vurulmuş hali harab On beşlik yiğitlerin mermi sürdüğü yerdir Çanakkale şehitler verdi yetişin gelin Akdeniz Karadeniz Ege uzattı elin Türk’ü, Kürt’ü, Lâz’ıyla doğruldu birden belin Tek yumrukla düşmanı yere serdiği yerdir Mermiler tükenince süngüleri taktılar Ne ölümden korktular ne geriye baktılar Zalimi durdurmaya çok şehit bıraktılar Yiğitlerin bağrına vatan sardığı yerdir Seyyit Onbaşı’m iman ihlas dolu sandığı Çaresiz bırakmadı tekbir tekbir andığı İkiyüzonbeş neki! vatandı sırtlandığı Kerametin âyânı, hikmet derdiği yerdir Şühedaya sarılıp göklere çıktı burak Vatana kan dökerek dikildi sancak bayrak Haçlı soysuzlarına cehennem oldu toprak Tuzaklara Rahmân’ın tuzak kurduğu yerdir Hani nerdedir benim Yozgat bozok insan’ım Aras tan selam sana kınalı koç Hasan’ım Tebessüm edip gitmiş şahadete aslan’ım Ora yiğitlerimin bıyık burduğu yerdir Ora yiğitlerimin harman olduğu yerdir Semiha Arasbora YOZGAT |