Bir Ayağı Kırık Sandalye
Kimse yok
Faili meçhul bir yerdeyim Çay, Şiir ve birazda huzur var Oturmuş yalnızlığımı seyrediyoruz, Sana ayırdığım, bir ayağı kırık sandalyemle Tutam tutam dert döküp, Bazen ağlayıp, Bazende gülüyoruz Seni konuştuğum, bir ayağı kırık sandalyemle Güvenimizin hiç kırılmadığı Kırılan tek şeyin sandalyemin ayağı olduğu Yalnızlığın tadını çıkarıyoruz Seni bana unutturmaya çalışan, Bir ayağı kırık sandalyemle. Yaşamaktan soğudukça Ölümle kucaklaştık Senide terkettik Bir ayağı kırık sandalyemle |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şairimi içtenlikle KUTLUYORUM...