VEFASIZ,
Yıllar sonra yenildim yokluğuna bir ilk bahar sabahıyla,
Vardım senden vurgun yediğim o yurduna, Geldiğimi duyan kim varsa toplandılar başıma, İnanmadılar gördükleri eski ben olduğuma, Ayrılık acısıyla saçlarıma düşen aklara, Lanet olsun sana acıdılar senden geriye kalan eserin bana, Üzerimde ayrılık hırkası sönmüş sokak lambaları, Mevsim daha yeni kıştan çıkmış üşütür yurdun beni, Dil lal göz ama yürek tutkun nereden sevdim seni, Yanarım vefasız yanarım sana yorulan yüreğime, Boşuna uğruna kaybolan yıllarıma gençliğime, Şimdi bin kahırla lanetler okurum seni tanıdığım o güne, Kapıldım gülüşüne tatlı sözüne can saydım seni, Nereden bile bilirdim beni mazine kurban seçtiğini, Her anımın çileyle elemle geçeceğini gülmeyi unutacağımı... Bağımsız Şair Yazar Osman Dastan © 05 / 03 / /2020. 04 :30 |