HZ. YUSUF’U KARDEŞLERİNİN KUYUYA ATMASIHZ. YUSUF’U KARDEŞLERİNİN KUYUYA ATMASI Yusuf’u alıp gitti kardeşleri Otlatmaya davarları Yakup ki sürü sürü davarları vardı Açıldılar kırlara Dağ bayır aştılar Gide gide vardılar bir kör kuyuya Dediler atalım Yusuf’u suya Önce bir güzel dövdüler Ağlattılar iyice bir üzdü Ler Tüm intikamlarını aldılar Kıskandıkları baba sevgisinin Sen misin dediler O eşsiz güzelliğin Yüzünden hiç sevgi görmedik biz Biz ki 11 kardeşiz senden başka Senin kadar sevgi görmedik toplamda hepimiz Döve döve hınçlarını aldılar ondan Aldırmadılar ağlamasına Acımadılar gözyaşlarına Önce gömleğini yırttılar Sonra orada bulup öldürdükleri bir hayvancağızın kanını Akıttılar ve sürdüler gömleğine Yusuf’un Ve sonra sonra tutarak yaka paça Attılar onu kör bir kuyuya Boğulsun diye dibindeki suya Yusuf tutundu kuyunun kenarına elleriyle Vurdular düşsün diye ellerine o pis ayaklarıyla O temiz insana kıydılar pis yürekleriyle Ölür dediler o Burda Biz de kurtuluruz ondan böylece Sevgili oğlu alınınca elinden Sevgilisi oluruz babamızın birden Allah korudu Yusuf’u Tutundurdu bir çıkıntıya kuyu içinde Düşmeden dursun diye yakın bir yerde yukarıya Orada kaldı bilmem kaç gün Gelip gittiler yokladılar Yaşayıp yaşamadığını bilmek için Ölür diyorlardı ölmedi Kuyunun dibi yılanlıydı Yılan sokar diyorlardı sokmadı Telef olur nasılsa diyorlardı Açlıktan ve susuzluktan Olmadı Allah korudu onu Tüm kaza ve belalardan Koruyucusu Allah olursa kişinin Kimse bir şey yapamaz ona O katil ruhlu kardeşler Akşam eve gidiyorlardı Babalarına yalanlar üstüne Yalan uyduruyorlardı İnanmasını bekliyorlardı Yaşlı babalarının Gömleği gösteriyorlardı Yaşlı babalarına Baba ağlıyordu durmadan İnanmak zorunda kalıyordu çaresiz Boyun eğerek kaderin ağır yüküne Akşamları ekleyerek yalanlarına bir sürü daha yalan Sabahları gidiyorlardı Yusuf’u attıkları kuyuya Yusuf’un akıbetini görmek için Zevk alıyorlardı onu böyle gördükçe çaresiz Aldırmıyorlardı yalvarmalarına Eğleniyorlardı Haz alıyorlardı onu böyle seyretmekten Yalvarmalarına olumsuz karşılık vermekten Vakta ki bir kervan göründü uzaktan Çıkarıp kuyudan sattılar onu 04*04*15 Ahmet KEMAL Ahmet Kemal |
Şiiriniz şairlere ilham vermektedir...
Dik duran yüreğinize sağlık...
Kutlarım...
.................................................... Saygı ve selamlar sunarım..