KANIYORUM
Bedenimi yüreğimle çarpıyorum
Yüreğimi seninle topluyorum Toplananı benimkilerle bölüyorum Bir ben kalıyorum Bir ben, çıplak, uyuz, yürek bozuntusu Bir ben, peri perişan Bir ben, karanlık sokak kaldırımlarında Bir ben, farkedilmeyen bugünle yarında Yok tutağım ellerim köz Usum dikenlere sarmaş dolaş Kanıyorum Kanıyorum... Kanayıp yok oluyorum yavaş yavaş. |
Finali ayrıca güzeldi.
Tebrik ederim.