Ne zaman büyüdüm rüyonika
Seni kazanmam için büyümemeliydim
Bak işte..
Hayalimdeki seni arzularken
Yıllarca bomboş duraklarda bekledim
Bir gün bulacağım ümidiyle..
Ve zaman tüm benliğimi paramparça etti
Bende vazgeçtim...
Ayaklarımda ki eskiyen papuçları attım
Ne çok aradım seni rüyonika
Ve bıraktım kendimi sevmediğim maviye
Eş oldum ama sevda olamadım
Derken zaman geçti
Sonra sen çıktın karşıma
Hayat bu kadar acımasız olamazdı
Sanki tüm yılları geri alıp
Dökülen tüm takvim yapraklarını toplayıp
Sana gelmek isterdim
İşte buradayım diyerek
Olmadı rüyonika
Hayat treni uğramadı benim sokaklara
Ahh benim bulupta kaybettiğim yaram
En üzüldüm şey nedir biliyor musun?
Hak ettiğim sevgiyi bulamamak
Ve beni hak etmeyen biri ile hayatı yaşamak
Keşke hiç büyümeseydim rüyonika
Çocuk kalsaydım..

Feride Açar