Sevgilim (2)
Sevgilim..
Arafın eşiğindedir makamım Toprakla sözlü, kefenle nişanlı, Azrail’in şakağı ile evliyim. Yalnızlığın göçebeğinde.. Ruhum’un çığlıkları beynimi çıldırtsada, Bilirsin ki hiç bir güç, diz çöktüremez beni. Sevgilim.. Yarınlar’ın uhde’sidir yaşamak Ve insanca yaşabilmek için, Insanca düşlemek gerek yaşamı. Bu sebebtendir ki, fırkat’a esir olduk Gün ışığı’nı seninle kucaklamak isterken, Ay ışığına hasret kaldık. Gideceksen git; sensizliği Koynumda bırakarak, Bir kenenin tene sarıldığı gibi umutlara sarılarak, Korkusuzca, yalpalamadan, ardına bakmadan git Sensizliği’in sessizliği içerisinde boğuşuyorum, Fakat yenilmedim, çünkü; senleyim sendeyim Ve sen gidiyorsun.. Öyle bir git ki, benliğimi yanına alarak, Bensizliğe iyi bak Turgay Parlakyıldız |
Sevgilim..
Yarınlar’ın uhde’sidir yaşamak
Ve insanca yaşabilmek için,
Insanca düşlemek gerek yaşamı.
Bu sebebtendir ki, fırkat’a esir olduk
Gün ışığı’nı seninle kucaklamak isterken,
Ay ışığına hasret kaldık
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şairimi içtenlikle KUTLUYORUM...