CAN PAREM (637.)
Haber göndermişsin geleceğim demişsin
Çok özledim seni can parem Gözlerim yollarda kaldı bu gece Ama gelmedin Her gün yokluğunla kavrululuyorum Sen gittin ya gülüşlerim dondu dudaklarımda Eyvahlar ahlar düştü dilime Yüreğimde bir öfke Gök kuşağı renklerini değişti Her yer siyah beyaz şimdi Aldığım nefes yetersiz Ne neşem kaldı nede huzurum Öksüz çocuklar gibiyim Çok özledim seni can parem Öyle ulu orta değildi bizim aşkımız Nefes nefese yaşamak varken Bu ayrılık nedendi Hani ben sendim sende ben Hani sen bensiz olamazdın Beni sensiz bıraktın Yerine kimseyi koyamadım Sol yanım eksik sol yanım yarım Bir özlem var içimde anlatamadığım Çok özledim seni can parem Sevgiye aşka dair ne hayallerim vardı Ne umut ne hayal hepsi karardı Sitemlerim sana değil aslında sensizliğe İçimde bir sonbahar havası var Esti bir serseri rüzgar Kırdı dallarımı döktü yapraklarımı Hazan mevsimi gibi Onuru gururu bir yana koydum Ne onurum kaldı nede gururum Tarif edemediğim bir özlem var içimde Kor olan aşkım alevlendi birdenbire Aklımda şen gülüşlerin Birde gözlerinin hayalin var’ki gözlerimde Bakmaya doyamadığım Çok özledim seni can parem Fatma Ayten Özgün |