Sen beni tarlada tırpan atarken bir görecektin.
Görecektin sonbaharın nasıl otları kurutup, yaprakları sararttığını.
Görecektin yaz ayının, usulen geçip giderken arkasından o bakışlarımı
Beyaz şarap renginde ki terime nasıl el ense çektiğimi, bir bıçak darbesiyle
hoyratça çuvallardan kesip attığım iplerin sökülüşüne bi tanık olacaktın;
bakacaktın hayatın iki yakasını nasıl bir araya getirdiğime
Yakalamışken elimden kaçırdığım hayatın bam teline basışıma şahit olacaktın ki, anlayacaktın ne demek istediğimi.
Beni görecektin ki o zaman sen benim kim olduğumu öğrenecektin.
Ayaklarımın altı yanarken, ılık bir esinti vururken sırtına,
Başımda ki kasketin gölgesi, yüzünde ki o endişeleri,
Bakışlarımda ki o korkuları silemiyor, saklayamıyordu pişmanlıklarını
Acılarım derinlere inerken, evet,en azından bu olmasaydı demekten kendimi alamayışım da
bir başka hikaye üstelik.
..Bakıyorsun karşı tepelere, boz kırlar, yeşilin solduğu toprak rengini kaybetmiş gibi bir görüntü var karşımda.
Duygusallığa zamanım yok, bu yüzden garipliklere de yer yoktur hayatım da.
Yazamam seni senin istediğin gibi.
Ben kaba saba biriyim, bilmiyor musun?
İnceliklerden hiç anlamam, pamuklara sarar gibi de konuşamam;
Sevgimi hemen o an sunarım, ister alırsın, ister almazsın.
Bence hemen al, okadar doğal, okadar ben ki hiç kaçırma derim.
Duygularım naylon karışımı hiç olmamıştır, bundan sonra da olmaz asla
Ya, işte böyle.
Sen benim o yerlere gidişimi, toprağa nasıl basıpta yürüyüşümü bi görecektin
ama görmedin, ya da görmek istemedin her neyse artık.
Ama ben yine de buradayım senin yanında
Önemli olan da bu sanırım, gerisini boş ver salla gitsin.
Gündüz Yavuz../