4
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
559
Okunma
Doğduğundan beri çileli başın
Sofrada olmazdı sıcacık aşın
Gurbete gidince altıydı yaşın
Sılada büyümek nasip değilmiş..
Çocuk yaşta düştün gurbet iline
Hasret kaldın memlekete, eline
Özlemler sığdırdın körpe yüreğne
Baba eli tutmak nasip değilmiş..
O yaşlarda oyuncağın olmadı
Kem talihin sana bir gün gülmedi
Dünyanın kahrını sırtına verdi
Gülüp oynamalar nasip değilmiş..
Çileyle geçirdin gençlik çağların
Viran oldu bahçelerin, bağların
Gam kederle örülmüştü ağların
Seyran eylemeler nasip değilmiş..
Derdin çoğalırken döküldü saçın
Gözlerin yaş dolu, bedende sancın
O günden, bu güne bendedir acın
Can Hasan’a veda nasip değilmiş.
Hasan ERKILIÇ
(Umutlu)
Ankara, 29 Ocak’ 2020
5.0
100% (5)
Cevap Yaz
