YÜRÜRKEN YAYA
Hayat yolunda yürürken yaya
Kimileri binmişti lüks arabaya Bizimse yolumuz hep taş ve kaya Bazı gün talim ettik bir bardak çaya Karnımız aç, tokluğa ulaşırız diye Günleri sayardık, zamanı yayardık aya Evde aş ekmek bazen var, bazen yoktu Sofraya uzanan eller her zaman çoktu Zenginin sofrası dolu karnı da toktu Düşünmez yoksulu,sırtı da pek di |