ARTIK SENİ SEVMİYORUM
BU BAĞRIMI DÖVMŪYORUM

Insanlığı kaybettinya
Artık seni sevmiyorum
Seven kalbi yok ettinya
Artık seni sevmiyorum

Seni sevdim hara dūştūm
Ateşlerden kora dūştūm
Pilanınla zora dūştūm
Artık seni sevmiyorum

O gūn damarıma aktın
Yalanınla nişan taktın
Gönūl köşkūmūzū yıktın
Artık seni sevmiyorum

Eşi dostu kestin benden
Şūphe ediyorum senden
İsyan ettirdinya dūnden
Artık seni sevmiyorum

Doğruları görmūyorsun
Hal hatırım sormuyorsun
Yaralarım sarmıyorsun
Artık seni sevmiyorum

İnsanlıktan söz edersin
Nasıl çekipte gidersin
Yūzsūlūkten beşbetersin
Artık seni sevmiyorum

Adam değilmişsin meğer
Senden ayrılmaya değer
Git kendine bul bir ayar
Artık seni sevmiyorum

Sırtımdan yerken iyiydin
Koca bir kaba dayıydın
Senki yūreğimi baydın
Artık seni sevmiyorum

Canımı yaktın bunca yıl
Laf ederek uzattın dil
Hak helal etmiyorum bil
Artık seni sevmiyorum

Aşkın damarını yırttın
Bakıp arkamdan sırıttın
Onların elini tuttun
Artık seni sevmiyorum

Ardın sıra geldim amma
Çözūlmedi bu muamma
Sırtıma sapladın kama
Artık seni sevmiyorum

Bunca anıyı bitirdin
Falakayamı yatırdın
Çakırgözū’de yitirdin
Artık seni sevmiyorum
Hiç bir yerde övmūyorum
Çakırgöz Palandöken mahlasıyla
Ūnzile Gūrbūz