BİR TAŞ DA BEN OLSAYDIM!

Âh,
bir taş da ben olsaydım;
Filistin’li çocuğun elinde
Kudüs’ün yamacından
Gazze’nin kenarından
siyonist’e atılan
bir taş,
bir taş da ben olsaydım!
Yanmış,
yıkılmış bir dünya
nâçar bir âlem,
nâçar bir âlem-i İslâm,
kavrulmuş yürekler
suyun damlasına hasret
binlerce harabe çeşme,
köstebeklerin
köklerini oyduğu
dev bir çınarın
üç kıtayı kaplayan
kurumuş
kocaman dallarının
bir ucundan öbür ucuna
koşuşup duran
bir sincap misali
çevik ve ürkek
bir çift yürek..
düşünürken kara kara
hem yandım
hem dayandım
ama, ne çare ki
bir insandım
çok utandım;
insanlığımdan,
bahtsızım..
âh bir taş olabilseydim,
bir taş da ben olsaydım;
Filistin’li çocuğun elinde
Kudüs’ün yamacından
Gazze’nin kenarından
siyonist’e atılan
bir taş,
bir taş da ben olsaydım..
bir taş olabilseydim
âh bir taş olabilseydim!

Murat Kahraman
29 Ocak 2005/Beykoz