BİR TAŞ DA BEN OLSAYDIM!BİR TAŞ DA BEN OLSAYDIM! Âh, bir taş da ben olsaydım; Filistin’li çocuğun elinde Kudüs’ün yamacından Gazze’nin kenarından siyonist’e atılan bir taş, bir taş da ben olsaydım! Yanmış, yıkılmış bir dünya nâçar bir âlem, nâçar bir âlem-i İslâm, kavrulmuş yürekler suyun damlasına hasret binlerce harabe çeşme, köstebeklerin köklerini oyduğu dev bir çınarın üç kıtayı kaplayan kurumuş kocaman dallarının bir ucundan öbür ucuna koşuşup duran bir sincap misali çevik ve ürkek bir çift yürek.. düşünürken kara kara hem yandım hem dayandım ama, ne çare ki bir insandım çok utandım; insanlığımdan, bahtsızım.. âh bir taş olabilseydim, bir taş da ben olsaydım; Filistin’li çocuğun elinde Kudüs’ün yamacından Gazze’nin kenarından siyonist’e atılan bir taş, bir taş da ben olsaydım.. bir taş olabilseydim âh bir taş olabilseydim! Murat Kahraman 29 Ocak 2005/Beykoz |
Baba diye ağlar gözünde yaşlar
Zalimin zulmüne eğildi başlar
însanlık ağlıyor şu Filistin’de
bende bu dizelerle katılmak istedim güzel şiirinize