Bozuk DüzenKarşısında giysisi yırtık, üşüyen birini görünce, İnsan üzülmez mi? Olsa da bir kürkün içinde. İnsanlar varken ekmek arayan çöplerde, Şükrederken içimiz burkulmaz mı? Tok halimize. Bir çocuk cesedi varken karaya vurmuş, Var mı bir gafil, yatağında rahat uyumuş. Sürdükçe bu vahşi kapitalist sistem, Artıyor içimdeki kızgınlık ve duyarsızlara sitem. Sanmasınlar dünya böyle gidecek, Zenginler, para babaları hep gülecek. Bilsinler ki, onların mutlu dünyaları, Ebedi kalmayacak, bir gün bitecek. |