Kibrit 1-2-3-4
Her kibrit bir
Annedir. ’Düştüğü yeri yakan bir evlat’ Doğuran. ... Ağlayan kibrit yanar. ... ’Neden bu kadar sıca...’ Bitiremeden sözünü Eridi... Eridi... Eriyen kar değil, Kibritti. ... Mum değil, Orman değil. Cadı değil, Soba değil. Neden yakılır o zaman Kibrit, O değil bu değil ? |