BEZİRGAN
Sermaye az,
Kendi cambaz. Mal alır, mal satar, Helale haram katar, Belki çok kârla, belki de az, Müşteriler yolunacak kaz. Düzen, hile her işi. Çoğunluk böyle gidişi. Bilmez ki utanma ar, Tüccarlardan bazı tüccar. Sermaye çok, güven yok. Ham alır, mamul satar. Kârını mala katar, Sıkıntı yok. Müşteriler zengin ve tok. Çoğunluğu hacıdır, Görünür de her kişi Ona kardeş bacıdır. Ömür boyu muhacir, Bunun adı da tacir. Sermaye yok, yalan çok. Din satar, kendinde yok. Ötekine nefret kusar, bühtan atar. Her yol mübah, Servetine servet katar. Yeminlerle kendin aklar, Müşterisi cahiller ve ahmaklar, Yalansız yemin etmez, ederse batar, Müşterisi bir kullanım, kullanır atar. Söz de verse, çizer yan, Çünkü o bir bezirgân. Nerede dürüst tüccar, Peygamberlerle haşrolsun, Bazı tüccara söylenen, En hafifi söz aşk olsun… Uyan artık, behey gafil, İki dünyan olur sefil, Uykundan uyanamazsan, Bir gün geçer üstünden fil. Abdullah HAKTANKAÇMAZ (VAVEYLA adlı Şiir kitabımdan) [email protected] *Bezirgân : Alışverişte aşırı kâr amacı güden tüccar. *Bühtan : Kara çalma, suç yükleme, iftira. *Tâat : İbadet, itaat etmek, söz dinlemek. *Tacir : Ticaretle uğraşan kimse, tüccar. |