UTANGAÇ BİR MİSAFİR GİBİYİM
Utangaç bir misafir gibiyim bu şehirde
Söyleyemem kalbimin hızlı çarptığını Koklarım hayalleri derin ve narin Gözlerimin aşka daldığını anlamaz kimse Geçerim sokakları, süslü evleri Ve bilmezler içimden geçenleri Utangaç bir misafir gibiyim bu şehirde Çekingen başlarım her yeni güne Ağaçlardan ilham alırım Gökyüzünün mavisinden Yolu yolunda bulmak var Ona doğru gittikçe anlarım Ve bir nehrin duasına benzer sustuklarım Utangaç bir misafir gibiyim bu şehirde Odam sevdaya boyanır her vakit Şiirdir büyüyen gecenin kollarında Bütün saatler beni tanır Ve anmak bile bile yanmaktır Utangaç bir misafir gibiyim bu şehirde Sesim kısık duyulmaz şarkılarım 19 Ocak 2020 / Yalvaç |
ve saf tuttuk şairin duygularında.
var olun hocam
selam ve saygılarımla dost şairim.