ARSIZ GÖNÜL,
Beni bir soysuza kul köle eden arsız gönül,
Görüyorsun yel vurmuş sevda diyarıma, Ne olursun kalk gidelim deme az biraz daha bekle, Belki gün yeniden doğar kararmış yarınıma, Hasta yüreğim hasrete yok mecalim arsız gönül, Tane tane göz yaşlarımı döktüğüm sevda yolları ıslak, Bekle kurusun’da toz duman sayayım eserin eski diyarı. Sonra gidelim beni habersiz sürüklediğin o başaka diyara, Ne karlar yağdır’dın başıma soysuz arsız gönül, Dost bildim can saydım her çilene katladım, En sonun’da kefensiz bir ölü saydın beni ortada kaldım, Davacı iken ben yaşattığın zindan dününden, Nasıl güveneyim bir daha çıkayım seninle başka yarına... Bağımsız Şair Yazar Osman Dastan © 19/01/2020.23:50 |
Kalemin susmasın
_________________________________Selamlar