UYAN EY GÖZLERİM.....
Uyan ey gözlerim gafletten uyan
Uyan ey uykusu çok gözlerim uyan
Lacivert bir gece karanlığa düşmeden
Bir aşka beste olarak sözlere başlamadan
Gaflete nasil düştün gözlerim
Onu
Gözümden perdeleri kaldıran
Aşk ateşiyle sevdim
Ayni nefesten yaratılan sen
Bir de o kadar hasret
Neydi ki beni ona çeken şey
Ruhu bu Dünya’ya ait olmayan
Neydi bir anda kocaman gönül hoşluğu
Kocaman bir tebessüm
Onu sevince
Sanki beni yaratan o
Onu sevince her şey iyi
Evren’in özetlediği varlık
Onu görünce
Sinem manaya puslanmiş
Kenari kırık bir aynanın önün de
Yüzümün çizgilerine bakiyorum
Böyle tanidim
Beni ben yapani
Görünmez yanlarıni kendi görüntüsü üzerin de
Yüzen bir nilüfer gibi
Ondan yansıyan görüntüleri de
Döküldüm kendi üzerime
16 Ocak 2020
Selami Sagir.