KAYBOLAN SEN
Seni düşürdüm içimden
Seni yaklaştırdım,seni uzaklaştırdım
Sen sığdın içime,
Sen taştın benden
Bulamadım seni,soyunamadım sensizliğe…
Sustum sen,susturuldum sen
Baktım sen,gördüm sen
Çoğaldım sen,azaldım sen
Seni topladım,seni çıkardım yine
Eksilerde eriten kederin vardı
Artılarda arınmış gözlerin
Bir türlü arındıramadığın gönlünle,
Bakışlarının berraklığı aktı gönlüme
Her gün çoğalırken bende
Gün gün azaldım sende!

Seni böyle hayal meyal yaşamak çok zor
Bir gün hayalinde çok gelir gözlerime
Kuş saflığına sığınmış kimsesizliğimden
Bir gün hayalini de alırsan
Yaralı gönlüme önce serçeler konar
Ürkek ve tedirgin…
Konar da korkmadan
Kanayan yaramı sarar.
Kırlangıçlar konar içimin kar ayazına
Güneyden esen sıcağı basar.
Su verdiğin susuz martılar
Sussa da susasa da
Engin denizi ve mavi gökyüzünü
Öylece bırakır gelir
Ruhumun fırtınasına konar
Suyun ve suskunluğun
Önce gözlerime akar.

Bir gün hayalini de alırsan benden
Çırpışan yalnızlığımda
Kimsesiz kuşlar konaklar.
Serçe can kafesimdedir gidişinle
Kırlangıç içimin kış gecesinde
Martı ağlamaklı gözlerimde…
GÜLDEN ARAS