Sustum
Dün seni andılar yine
Akraba, eş, dost. Bana dönüp baktılar birden, Ne desem ki yutkundum. İlk o günler geldi aklıma Hüzün olduğu kadar, Bir o kadar güzel, Ama ben sustum..! Can yüzün belirdi birden Kirpiklerin altında, Geçmişi gözlerden kustum. Oysa ki sözcükler bir bir aklımda, Dökülecekti dilimden, Hep öyle hayal ediyordum , Ama ben yine sustum... Belki kırgınlığım vardı Belkide senin hiç bilmediğin dargınlık, Eski yıllar film şeridi gibi Gelip geçti aklımdan, Devirip başımı sustum. Dargınlık ve kırgınlık ağır geldi, Açmadan ağzımı Öylece sustum..! Sustum..! Sustum..! Havva Kuşcu |
Şiirimi okuduğunuz veya okuyacağınız için teşekkürler…
........................................ Bitmez selamlarımla..