Yırtık Çeketim
Yırtık Çeketim
Fakirliğin gözü yerinden çıksın! Züğürttüm... çeketim ele verirdi, Diyeceğim çoktu; yâr bir kez baksa, Hep de aramıza zenginlik girdi. Çeketimin yırtığına baktıkca, Yârin ettikleri aklıma gelir. Hatıra silinnez zaman aktıkca, Unuttuk desek de izleri kalır. Bir zengin bir fakir dost olamazmış... Ya da, sevemezmiş... şu adete bak! Her şeyi alına ’O’ kalem yazmış... Para ki bugün var belki yarın yok. Dolapta asılı yırtık çeketim, Bakarım... ne idim... bu adam kimdi. Hatırlasın gözüm; iş’bu zengin kim? En ufak bir gurur olmasın şimdi. |
selam ve saygılarımı yoluyorum.