MAHŞERE KALDI KAVUŞMAMIZ
MAHŞERE KALDI KAVUŞMAMIZ
Diyorsun ya ’Mahşere kaldı kavuşmamız,’ diye Yüreğime sokuyorsun kör bıçağı Sıcaklığına hasret, kokuna vurgun Gözlerinin kahvesinden içemedikten; Bu dünyada başkasının olduktan sonra Mahşere mi kaldı gerçekten Dünyaya sığdıramadığımız aşkımız Neden mahşere kalır ki kavuşmalar? O kalabalıkta seni nasıl bulurum seni? Yakanda karanfil mi olacak sevgili? Şayet ben seni bulamazsam: Benim göğsümde bir kor yanacak. İSMAİL MALATYA |
Yüce Yüreğine ve emeğine sağlık...
Şiiri beğenerek okudum...
....................................................Saygı ve selamlar.