Kulakları çınlatan sela sesi kimin mi diye soruyorsun,
Bu gün tüm kainat suskun,
Kuşlar sessizce sılasına hasret gibi göçüp gittiler.
Papatyalar boynundan kırık,
Yerdeki çiçeklerini izlemekte.
Fesleğenlere her dokunduğunda ağıtlar yakar.
Sanki dışarda ölüm havası var,
yada ben öle görüyorum.
Gözlerim yokluğuna ram uzaklara dalıp gidiyor.
Siyahlara bürünmüş meczup bedenin sana selamı var.
Gönlüm neden bu kadar buruk söyleyin bana ,
Yoksa oda güne vedamı etti benim hayata ettiğim gibi.
Dışarda bahar havası var diyorlar,
Herkes telaşlı neşe içinde.
Ey gönül sen niye suskun avaresin,
Senide mi kırdılar, dağınıksın,
paramparçasın.
Bende bir matem havası
Hangi dağa,
Hangi taşa seslensem seni,
Hangi denize ,
Savursam meftun rüzgarlarımı,
Diriltmeye yeter mi katre_i matemimi.....