.edebiyatdefteri.com/siir/127162/-trabzon-um-konus-benimle(ellerimle-oksadim-topragini).html
Karadenizli61

Hoşgörüne sığınarak ekledim; Faroz'un(Yalı Mh), yosun ve iyod kokusunu koklar gibi oku:
Selâm ederim...
Kadir Yeter. 24 TEMMUZ 2008 Perşembe günü. TRABZON.
........................................................................
Bakınız: .edebiyatdefteri.com/siir/87513/faroz-limani-na

FAROZ LİMANI’NA

Son kez geçtim dolmadan, o ölü köhne yoldan,
Araç lâstikli ağaç, yaprakları solmadan,
Yaprağından bir bûse! usulca koparırken,
Fotoğrafınla yaşa, dalların kül olmadan...

Çekiciler geçiyor, eyvah! Karşıdan sessiz,
Konuş’ur ak martılar, her taraf çöl ve ıssız,
Geri çekilen deniz, hasret o sâhiline,
Ağaçlar çifte sıra, öksüzler çöplüğünde...

Hayat küskünlerinin, aşkı; Faroz Limanı,
Altmışlık balıkçıyı, alın-çizgiyle tanı,
Kıyı- bucak gezinir, iç çeker- öz ezilir,
Bak! Yaşlı gözlerine, benden fazla üzülür...

Kayıkhâneler hani, bir-bir yıkılmış “Dam”lar!
Mendirek yol duvarı, feryâdlar- ah’lar- gamlar!
Duvarla yere inmiş, körpe üzüm salkımlar,
Dalında incirini, henûz vermiş fidânlar...

Aydınlatma direği, boşa aydınlatmasın,
Karanlık zâten gönlüm, ışık; utanç saçmasın,
Ötede Akasyamı, bekliyor ansız kader,
Yanyana yaşayanlar, ayrı yönlerde yiter!..

Sökülmüş kaldırımlar, târih kokan parkeler,
Altındaki kumları, yetim beklemekteler,
Ayva dibinde tuğla, uzamış nar dalları,
Misâfirim son defâ, Faroz: Gözümde anı...

Karayemiş ağacı, solda fındık fidânı,
Sarışmışlar incirle, karşımda; Torasan’ı,
Yolda kim kaldı yazık, taşınsa da limanı,
Bir hâzan bahçe derdim; Faroz’la kaybolanı.

Kadir Yeter. TRABZON.

Trabzon’um konuş benimle,
Hangi yaylanda gülecek yüzüm.
Hangi ağacın gölgesi serinletecek beni.
Hangi soğuk suyun,söndürecek içimdeki ateşi
Hangi yeşilin unutturacak bana, o gözleri.

selamlar teşewkürler sevgili hemşerim herkes bir başka amlatı TRABZONU kutlarım saygılar sunarım .

Segili kardeşim.Çok güzel tasfir ettiniz Trabzon'nun
yeşilini,denizini,havasını suyunu kaleminiz daim olsun
selamlar sevgiler.

Tebrik eder selamlarımı sunarım.

Ümitsiz bir aşk değildi yaşadığımız
Sevgiyle sarılırdı bedenimiz
Kim çözdü prangaları kalbinden
Anahtarı sevgimizdi oysa

Bu şehrin sokakların da savrulan toz parçası gibiydik
Rüzgar savursa da kavuşurduk bir köşesinde
Deniz dalgasını geçse de sahille
Küçük bir çocuğun yanağını okşarcasına
Okşa matımı kumsalı
O zaman sen nerdesin
Yoksa ben o denizlerde ölenlerden miyim?
-----------------------------------------------------
Trabz nu yıllar önce gezdik. sellere bütün sahil odun ve ağaçların gövde dallarıyla dolutdu.
sevgili Trabzon 'lu o hüzünlü şiirin bana o günleri hatırlattı..
ölüm sen istersen gelsin. istemedikçe senden ve sevdiklerinden uzak dursun...
ellerine sağlık...

Ümitsiz bir aşk değildi yaşadığımız
Sevgiyle sarılırdı bedenimiz
Kim çözdü prangaları kalbinden
Anahtarı sevgimizdi oysa

çok hoştu
trabzon güzelliğiniz devam etsin hep...