KOYUN
Bizim köyün boş mektebin koyunu,
Sürü ile eştir derdi ahvali… Beyni sezmez gözü görmez oyunu, Yolu çizer cingöz çoban kavalı… Sahip bulur arkasına takılır, Sözden yoldan çıkmaz diye bakılır, Çoban düşse çamurlara çakılır, Herkes görür şaşkın aval avali… Parça bakar gözü görmez bütünü, Sanki içmiş bol esrarlı tütünü, Biraz yemle verir yönü sütünü, İşkembesi gıda görür mavalı… Cingöz çoban koyun görür insanı, Kış yaşatır hiç göstermez Nisanı, İtiraza hançer olur lisanı, Berbat eder koca incir çuvalı… Cantekin der; ağzı var da yok dili, Gözler seçmez ne çamuru ne mili, Çoban susmaz dolar taşar hep pili, Mutluluktur sahibinin tuvali… |