Dede

Sokağın başındaki çaycıda çalışırdı
Girer girmez ocağını yakardı
Çay ama ne çay yapardı
Kimi şekersiz içer
Kimi üç beş şeker atardı..
Bilmezdik adını hiç söylememişti
Doğrusu biz de sormamıştık
Sormak ta hiç aklımıza gelmemişti
Evvelinde birisi dede demişti
Ve öyle süregelmişti...
Niye dede denilmiş anlamamıştım
Çok tatlı konuşurdu kötü söz duymamıştım
Üstü başı tertipli tertemiz gezerdi
Bitmeyen bir resmi ara ara çizerdi
Göstermezdi kimseye sır misali saklardı
Tek zaafı gizlenmeyen saçındaki aklardı
Kimseye takılmazdı yanımızdan geçerdi
Boş kalmazdı bardağı her daim çay içerdi
Ara ara kendince konuşurdu gülerdi
Ölmek kolay arkadaş insan yaşamalı derdi
Bir gün gelen olmadı çay ocağına
Anahtarı asılı kalmıştı nar ağacına
Sırra kadem basmıştı dede çekip gitmişti
Anladık ki sırlar çaylar ve resim bitmişti...

Avni Yeğin...24/12/2019