BellikiGül diyarında salınsan,arzı endam eylesen Kırk yıl sevmesen bile kırk yıl hatır bilsen Son yaprak yere düşmeden bir selam versen Benden geçmişsin bildimde Kahve’nin de hatrı soğumuş sende belliki Gül bahçesine uğrasan güller neşelense Yağmur olup insen toprak neşelense Gökkuşağına dokunsan renkler neşelense Gönül cümbüşünden geçtimde Siyah’ın hatrı daha çoğumuş sende belliki Kondurduğun papatya düşmüş telinden Uzanıp durur beliklerin oyalı çemberinden Soğuk olsun razıyım bir bardak su ver elinden Hem derinden hem gönülden soğumuşsun belliki... |