Kara önlüklü beyaz dantel yakalıYaşın ister 7, isterse 70 olsun Aynı ya da ayrı okullarda okusakta Aynı sıralardan geçtik hepimiz Okul yollarında birlikteydik Aynı kara önlüğü giydik Aynı beyaz dantel yakayı, kurdeleyi taktık İstiklal marşını söylerken, gökleri inlettik Aynı gök kubbenin altında Aynı güneşe, aya, denize, yıldızlara birlikte baktık Ezan sesi gelirdi pencereden kulağımıza Güneşin ışığı denize vururdu öğle vakti Birlikte üşüdük sınıflarda Birlikte oynadık teneffüslerde Beslenme çantamızda Ne varsa birlikte yedik Biz barışı okulda öğrendik Kır gezisine gideceğiz deyince öğretmenimiz Ne çok heyecanlandık Zeytin ağaçlarının süslediği o yere İlk pikniğe birlikte gittik Biz barışı okullarda Öğretmenlerimizden öğrendik Biz dostluğu, arkadaşlığı Sevmeyi, saygıyı, hoşgörüyü, merhametli Olmayı öğretmenlerimizden öğrendik Yollarımız ayrılsada İster kamuda, ister özel sektörde, isterse serbest İster ahçı, bulaşıkçı, isterse de hademe İster doktor, mühendis, isterse hakim İster iş adamı, ister balıkçı, isterse de çoban Bizler aynı okullarda okuduk Aynı sıralardan geçtik Daha dün annemizin kollarında yaşarken Şimdi okullu olduk Çanakkale içindeyi Ilgaz Anadoluyu Barış, dostluk, kardeşlik şarkılarını Biz birlikte söyledik Yıllar geçsede Yabancı olsakta birbirimize Farklıda olsa düşünceler, fikirler Sen de, ben de, biz de, siz de, onlar da Hepimiz barışı istiyoruz Sen hala benim gözümde Kara önlüklü beyaz dantel yakalısın Barış diyerek gülümseyen... Lütfiye Çanacık |
Şiirinizi okuyarak haz duydum...
Şiirinizi Beğendim...
....................................... Bitmez selamlarımla..