Mutluluklarım
Tohum zerresiydim, toprağa düştüğümde ;
Dallanıp budaklandım, on yedimde. Kaldı çiçeklerin sohbetlerinde mutluluklarım. Bahçemden uzaklara her günüm, Menekşe kokulu sevgilerde, bugünüm. Öldüm, elim sevdadan düğümlü ; Mutluluklarım ! Güzellikler yüzdürdüm uykumun gökyüzünde uyandığımda anladım : Bu hayatın kokladığı bir manolyaydı ; Mutluluklarım. |