YORGUN BU GÖNLÜM (629.)
Gece yarısında uykumu böldüm
Gönlümden gönlüne sevgi gönderdim Yokluğuna yandım yandım kavruldum Tükendi dermanım artık yoruldum Sana gelmek için yollara düştüm Seni anmadan hiç geçmedi günüm Ardından boş yere koşturup durdum Tükendi dermanım artık yoruldum Sana tutsaklığım bilmem nereden Çok sevmiştin seni inan derinden Sana söylediğim sözler gönülden Tükendi dermanım artık yoruldum Her gün biraz daha büyüdü sevgim Dumanı olmayan yanan bir kordum Çaresiz her türlü yola baş vurdum Tükendi dermanım artık yoruldum Fatma Ayten Özgün |