Gözyaşları, Albert Samain, Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Gözyaşları çiçeklere asılı,
Kaynakları kaybolmuş gözyaşları Oyulmuş kayaların yosunlarında ; Saçılan gözyaşları sonbaharda, Acı veren büyük ormanlarda Duyulan av borularının gözyaşları ; Karmelit, Föyyanten rahibeleri… Savaş kulelerinin ateşli sesleri Latin çanlarının gözyaşları ; Floransa tarzı çeşmelerde, Hayalci bahçelerin derinlerinde Arjantin şarkılarının gözyaşları ; Gözyaşları, yıldızlı gecelerin, Gözyaşları, sesi boğuk flütlerin Uyuyan parkların maviliğinde; Gözyaşları, sevgilinin gözünden akan, Sevenin kalbine kadar uzanan Uzun kirpiklerde inci, gözyaşları ; Tatlı ağlama, insanı hayran bırakan damlalar, Gecelerden düşüyorlar, çiçeklerden düşüyorlar, gözlerden düşüyorlar ! Ve sen, kalbim, bir güzel nehir ol uyumlu, Hazinece zengin ama ölü küllerinden yana kuru , Bir büyük hayali sürüp götüren, sıkıcı akşamların denizlerinde. Albert Samain (1858-1900) Çev. Sunar Yazıcıoğlu |