Susuz Güle Dönmüşsün
Reng-i ruhsarın solmuş
Susuz güle dönmüşsün Üstüne kumlar yağmış Issız çöle dönmüşsün Bitmiyor ki hiç çilen Yoldaşın olmuş elem Nedir sendeki gizem Suskun dile dönmüşsün Ruhuna çökmüş hüzün Buzdan bir duvar yüzün Bir başka gördüm bu gün Çıkmaz yola dönmüşsün Bedeni çok yorulmuş Yaprakları savrulmuş Her rüzgârda kırılmış Çıplak dala dönmüşsün İbrahim Taşdemir |