SEN BU ŞİİRİ OKUDUĞUNDA..

Sen bu şiiri okuduğunda
Ben çok uzaklarda olacağım.
Biliyorum, benim için çok zor ama
Sensiz yeni hayata alışacağım..

Sen bu şiiri okuduğunda
Beni daha iyi anlayacaksın
Gün gelir yanlışlarını anlayıp
Saatlerce ağlayacaksın..

Sen bu şiiri okuduğunda
Sayende sevdiğim bu şehirde olmayacağım.
Başka bir şehirde, bardağımda çay
Sensizliği yudumlayacağım..

Sen bu şiiri okuduğunda
Belki de günlerce uyumayacaksın.
Zaman akmayacak sanki duracak
Sonra, zamanla beni hatırlamayıp unutacaksın..

Sen bu şiiri okuduğunda
Senin için yaptıklarım film şeridi gibi geçecek aklından
Oysa, oysa ne çok ağlamıştım son gidişinin ardından
Sen yine de ders çıkarmamıştın bu durumdan..

Sen bu şiiri okuduğunda
Sana yazdığım bu şiirin son olduğunu anlayacaksın.
Bir rüyaydım hayatında, bu güzel rüyadan uyanacaksın
Bu satırları her gün yüreğin acıya acıya okuyacaksın..

Sen bu şiiri okuduğunda
Belki de ilk defa acı verecek sana yokluğum
Ne yaptıysam, sen beni hep yok saydın
Şimdi soruyorum sana “gerçekten yok muyum?”
28.02.2019