BİL
Mavi denizin üstünde yürüyüp,
Şehrin her tepesine yorgun düşen, Nemli bulutlar yüreğine çöktüğünde, Beni düşün, Islak ve kırılgan bir şarkının içinde, Özleyen gözlerini nemlendiren hasret, Göğsünden dudaklarına doğru sancılı bir isyan kabardığında, Yenile kabini bastırarak avuçlarınla, Kokunu özlediğimi, Sesini okşadığı mı bil...! |