DUVAR.Herkes sığınır, kara bahtına., Geride ne kalır, senin adına. Dertler bırakır, evdeki kadına. Ok saplanır, birer birer eklenir. Cefada, gonca gülün nazına. Gerçek yansır, senin yüzüne. Baharlar yazlar, düşer sözüne. Acı yürekten, gül beklenir. Dalı tuttum, hep budaklar., Kahve çay içen, dudaklar, İyilik için, kesilir adaklar. Gelip senin, yüreğine saklanır. Fehmi., Sancılar seni, kemirir durur. Arkadan gelip, kalleşçe vurur. Bülbül süz gülün, yaprağı kurur. İnsan hep, varlığında yoklanır. |