Sönmüş Dediler
Dostan ayrıldığım ilk zamanlar da
Kara lamba gibi sönmüş dediler Yüreğim üzülüp kalınca zor da Ayaz vurmuş güle dönmüş dediler Bıraktım kendimi hayatım viran Gönül hanem çöktü şimdi bir ören Üzüldü derbeder halimi gören Havasın almışlar inmiş dediler Önce güler yüzlü neşeli erdim Yârdan ayrı kaldım çoğaldı derdim Elde aytakta hiç durmaz gezerdim Mecali kalmamış dinmiş dediler Ömer’im yolumuz çıkmadı düze Felek vuslat için vermedi vize Basmış apdal gibi gezerim köze Cemalim görenler yanmış dediler. 21.11.2019 |
Kaleminiz hiç susmasın.