Uyanıyorum

Karanlık gecelerinden aydınlıklara
Uğurlar olsun ah dediğim yıllara
Gönlüm usandı kalbim kırıldı bir daha
Dönmem dönenem gayrı

Neydi beni umutsuzluğa iten şey
Korku mu yalnızlık mı değil işte
Yüzündeki çaresizce yalvarışın
Dönmem dönemem gayrı

Kurtulmak istedim hep kaldım arada
Birileri niçin çaba gösteriyor ki burularda
Senin aklın fikrin umutsuz kararlarında
Dönmem dönemem gayrı

Farkındayım güneşin ısıtmasada içimi
Karabulutlar üzerinden gitmiyor hani
Başım belada tufaya getirdin beni
Dönmem dönemem gayrı

Verdiğin sözlere ne oldu
Deliler gibi seviyordun
Bezin rengin değişti sesin boğuldu
Dönmem dönemem gayrı

Aldanıp kandın üzgünüm peşimi bırak
Incitmeden bitsin derim gözlerden ırak
Inanması güç olsada istemiyorum kalmak
Dönmem dönemem gayrı