ÇOCUKLUĞUM !...
Yıllar kattım hayatıma birbiriyle yarışan.
Yaşanmadan doyasıya anılara karışan Size maziyi anlatan birkaç kelam edeyim Çocukluğuma dönerek candan selam edeyim. Çocukluğum kanatlanıp kuş olup uçtu gitti Bir rüyaydı tez uyandım, bir anda oldu bitti. Umutlarla süslediğim ne hayallerim vardı Sığmazdı içim içime bu dünya bana dardı Hüzünden eser kalmazdı benim olduğum yerde Bir ilaç gibiydim sanki iyi gelen her derde İçtendi tüm gülüşlerim yapmacık halim yoktu Gülmek için sebeplerim yıldızlar kadar çoktu Annemin bir gülüşü mutlu olmama yeterdi Bütün sıkıntılarım o an dağılıp yiterdi Üç kardeştik bir evde sırayla hasta olurduk Her zaman nazlanmanın bir yolunu bulurduk Hasta olup yattığımda canım bir şey çekerdi Derdime derman olanlar lokum ile şekerdi Dargınlıklar üç günden çok devam edip sürmezdi Mahalleye hiçbir zaman kara kedi girmezdi Bayramlarda harçlık toplamak için yarışırdık Bayramların hatrına küs isek de barışırdık Eli öpülen büyükler bizi boş çevirmezdi Bayram hayallerimizi yıkıp ta devirmezdi Bir şey lazım olduğunda komşumuza koşardık Komşularımızla ağlar ve onlarla coşardık Eğer ki komşu aç ise asla tok yatılmazdı Tasa keder hep ortaktı yabana atılmazdı Gün gelir lambadaki gazı bile bölüşürdük Birlikte ağlaşır yine birlikte gülüşürdük Televizyon siyah beyaz ama hayat renkliydi Mahalledeki herkes birbiriyle ahenkliydi İkindi vakti sokağı çay kokusu kaplardı Bir demlik isli çay bizi bir araya toplardı Her gün yanan taş fırında ev ekmeği pişerdi Kızgın fırının önünde gözlerimiz şişerdi Ekmeğin yanında hep çekirdek de kavrulurdu İkisinin kokusu mahalleye savrulurdu Bu koku adımları taş fırına attırırdı Ekmeği yapan kişi her gelene tattırırdı Paylaşmanın zevkini biz hep birlikte yaşardık Tarif edilemeyen bir hisle dolar taşardık Servis falan da yoktu okula yaya giderdik Bazen ağırdan alır bazen de yarış ederdik Okula birinci varan zili kapıp çalardı Sıraya geç kalanın sopa elini yalardı Sabahları sıra olup Andımızı okurduk. Andımızı kalbimize ilmek ilmek dokurduk Saygı,sevgi,disiplin vardı bütün okullarda Atamızın şu sözü yer etmişti akıllarda "Benim naçiz vücudum,bir gün toprak olacaktır Kurduğum Cumhuriyet hep payidar kalacaktır" Kulaklarımda çınlıyor hala o bütün sesler Görmemi engelliyor maziyi kaplayan sisler Haksız mıyım söyleyin o yılları özlemekte Bu gönül o yıllara dönecek yol gözlemekte. İSMAİL SIKICIKOĞLU SAVAŞTEPELİ |
FARKINDA MISIN?
BAŞARILI BULDUĞUM BİR MESNEVİYDİ BU
TEBRİK EDİYORUM
HEPİMİZİN GURURUSUN