ŞİİR YÜZLÜM
şiir yüzlüm
ak göğsünde yeşeren umudun aşkına terimin düştüğü yere kazıdım adımı aynı anda asırlık cengimi yok saydım sevdaya dair türküler eşliğinde yıkayıp gözlerimi ve gecenin en uzak yerinde yıldız basarken bağrıma takılıp serseri rüzgarların kuyruğuna vakitsiz yağmurlarla akıp gittin avuçlarımdan artık penceremi açmıyorum hiç bir mevsime ve takvim yapraklarından şiirler bitriktirmiyorum bazen bir yalana bir dolana düşüp yokluğunun grisinde volta atmıyorum olmasın eylül saçlı çocuklarımız ve bayram sevinçlerimiz ben ninnilerimi avuttuğum efkarımada söylerim.... |