Sorarsan bana, ne kaldı diye,
Hatıran la birlikte, o söğüt dalı,
Kafamda taşıdığım, senle o var,
Yüreğimi paralar, o söğüt dalı…

Yıllara sorarım, büyük nedeni,
Altında oturup dinlerken seni,
Anlamadım, değişecek çehreni,
Gidişine şahit kaldı, o söğüt dalı…

Elim omuzunda, ne de hoştuk,
Sabah tan akşamına konuştuk,
Ah seninle hep orada buluştuk,
Nasıl da yaralıyor, o söğüt dalı…

Bilmez misin sana nasıl tutuldum,
Aşk sözünü fısıldarken kuruldun,
Ne bana çağladın nede duruldun,
Senliği hatırlatıyor, o söğüt dalı…

Şimdi viran oldu, yok ki yerinde,
İki bina diktiler, var kederimde,
Sorsan yerini gönül minderimde,
Ruhumda tek kalan, o söğüt dalı…

Aşkım bize ne oldu, birden böyle,
Sende de izi var mı, ne olur söyle,
Gölgesinde buluştu, sevdam öyle,
Ne sen kaldın ne, o söğüt dalı…

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.