Bu şiiri Niğde terminalinde bir yolcuyu uğurlarken o anda yaşadıklarımı, gördüklerimi göz yaşlarım yanaklarımdan süzülürken yazdım. Bu duygularımı ayağa kaldıran, dosluğumun bozulmasından korktuğum dan ona sevdiğimi söyleyemediğim kıymetli hanım efendiyi uğurlarken dile getirdim. Yaşanarak yazılmıştır

BİR AKŞAM ÜZERİ

Ben bir akşam üzeri,
Niğde’nin terminalinde,
Arabamın kapağına yaslanıp, bir güneşin batışını izledim.
Sevdasıyla yanan yüreğimde,
yıllarca, onun ateşini gizledim.
Haydi sen git güzelim, yolların açık olsun.
Acılar benimse de mutluluk senin olsun.

O akşam ne oldu bilir misin?
O akşam yıldızlar hep senin ardından kaydılar,
Sana doğru, birer birer.
Ay da, senin ardından geliyordu, bulutlar arasından.
Onlarla sana selam yollamıştım.
Söylemediler mi? şu gönlümün yarasından.
Haydi sen git güzelim, yolların açık olsun.
Acılar benimse de, mutluluk senin olsun.

O akşam ne oldu bilir misin?
O akşam, ben de senin ardından gelmek istedim.
Ama gelemedim, Karanlığa gömdüm hayallerimi.
Ben sana, seni sevdiğimi hep söylemek istedim.
Ama söyleyemedim.
Dostluğumun bozulmasından korktum.
Çiğneyemedim değerlerimi.
Haydi sen git güzelim, yolların açık olsun.
Acılar benimse de, mutluluk senin olsun.

O akşam ne oldu bilir misin?
O akşam, senin ardından süzüldü, göz yaşlarım yanaklarımdan.
Şiirlerim senin ardından döküldü, titreyen dudaklarımdan.
Göz yaşlarımla ıslanan yanaklarım üşüdü gecenin serinliğinde.
Fırtınalar koptu, Fırtınalar koptu sevdan ile yanan yüreğimin derinliğinde.
Haydi sen git güzelim, yolların açık olsun.
Acılar benimse de, mutluluk senin olsun.

O akşam ne oldu bilir misin?
O akşam ayrılığın yaktı gülüm yüreğimi.
Senin ardından salladım titreyen ellerimi.
Rüzgarlara kaptırdım, rüzgarlara kaptırdım,
Kalbimi mi, sana kaptırdığım gibi,
Bana verdiğin ve çok sevdiğin kırmızı güllerini.
Ama beyaz gülleri hiç soldurmayacağım.
Ve seni de hiç unutmayacağım.
Sende beni unutma bana yaz,
Hep bekleyeceğim iyi haberlerini.
Haydi sen git güzelim, bağrıma taş basarım.
Zaten mutlu değilim, yine öyle yaşarım

Şair yazar: Niğmetullah Şentürk
Niğde