otuzüçüncü yaş şiiri
Akranına çatsana ! Nedir ? Sende ki ; bu afranı tafra . gece uykularını bölmeye cesaret eden küstah yabancı da kim? Ellerini aç yalancı katreyi damlalar düşsün avuçlarına. Hani etrafın et’den duvar yok yaradan dan başka koruman. Bilmece gibi
Hayat genelde çalışmadıgın yerden çıkarya sorular. En ufak bir ipucu şansın dahi yok! Ya devam edeceksin yada çekileceksin ... Bazen kırıp yere döktüklerini temizlemeye yeltenip sonra yine vazgeçeceksin. Bu ya aslında endişe duydugun asıl gerçek yaşadıgını farzedip ölü taklidi yaparmış gibi nefes alacaksın. Yanılma payın yüksek ! En tepesine çıkıp bir hevesle ! Mutlulugun soluksuz bir şekilde geri ineceksin.. Gülme ihtimalin azami ömrünün neredeyse çeyregine tekabül edebiliyor. Garantisi yok! Bazen bildigin yollardan çıkmazlara gireceksin. Bu her zaman böyleydi. Kusurlarını yüzüne vurmayıp. Arkandan igne ile kuyunu kazanları işitip ! Görmedim,duymadım,bilmiyorum diyeceksin. İrice bir yalanı vasiyet edecekler sana zoraki kabulleneceksin başka bir şansında olmayacak hep ilk kısmette köşeyi dönmenin hayalini kuracaksın .. Yıllar hızlı bir makinistin komutasında hızlıca akıp gidecek .. Farkına bile varamayacaksın.. Şapşallaşacak !! Beynin.. Hep aynı hikayeyi tekerrür edeceksin. Birgün mutlaka kurtarıcagına inanıp duracaksın kendini boş bir kavanoz gibi. Öylece.. |