Kelebek
KELEBEK
Güneşi görünce hemence uçar Gülistana varıp gülleri seçer O güzelim ömrü bir günde geçer Gözlerinden yaşlar döker kelebek Kısacık ömründe dağları aşar Çiçeğe doymadan çok yorgun düşer Vuslata ermeden hazanı yaşar Eğilip yerlere çöker kelebek Gönülden gönüle durmadan koşar Umutla sevgiyle nasılda coşar Bir günlük bu sırra akıllar şaşar Kim bilir ne acı çeker kelebek Bir güle âşıktı bir de bülbüle Gülmedi ki yüzü hep çekti çile Kapıldı ömrünü götüren yele Ah çekip bağrını söker kelebek KUTUBİ Tevfik Keneş |
Kim bilir ne acı çeker kelebek
ipek kanatları narin bedenleriyle, şairlerin mısralarında ressamların tuvallerine nasıl yakışırlar...
Her kalemin kelebekleri olmalı, beğeni ile okudum şair...
Saygılarımı bıraktım...