Söz kifayet etmiyor, hal ise fark edilmiyor!Artık anma Ve ne olursun ağlama Bitsin bu aşk kalbim yeter ki sen solma Ve hiç solma Halini kuşatan bitecekse bitsin Kuraklığın ikliminde heves tükenip gitsin Sevmek Neye kifayet ediyor söyle Kederle meşk etmek hale yetmiyor nedense Sinem Hazanı zikredip inliyor Yüreğim hıçkırıklara, hicrana refakat ediyor Bir kez daha Umut içinde açılan şu bahara Gönül kapını bir kez olsun aralayıp anlasana Neye çare ki Hüsran kime kaldı dönüp baksana Bu kez kanaatini ertelemeyi idrakime sorsana Yürek bu Kalbin güdümünde değil mi Gönlün nazar eden sürur penceresinde kiminle Sevilensin Aşk için terennüm edilensin Sevgiyi hak eden, düşüncede filizlenen nefesin Gel yorma artık Bahaneler içinde bu kadar yorulma Ömrün bu sayfalarında gel sen sararıp soldurma Şayet Kesin kararın bu olacaksa Başka hiçbir seçenek halime hak tanınmıyorsa Yolun açık olsun Uğurlar ola, kalbin hüzün yaşamasın Bir nedamet soluma, aşkın şu kuraklığında ağlama Sen kendi yoluna git Ben ise sefilliğin yurduna avdet edeyim Hederliğimin kalan umuduyla yolculuğuma ne deyim Mustafa CİLASUN |
saygılarımla.
cemilmelih.