Bu kış mevsiminde
Yolum düştü sılaya
Soğuğun beyaz halısını sarmıştı
Doğa ana her yere
İzledim yol boyunca
Cam kenarı yolculuğumda

Sıcak buharı tüten
Çay demekti verilen her mola
Üşüyen avuç içlerimi ısıtmaktı
Aynı zaman da

Daha çok mesafe vardı
Çocukluğumun geçtiği yere varmak için
Saat varmıştı gece yarısına
geçtiğim şehrin ışıklarını izledim
Cam kenarı koltuğumda
Bir gram uyku uyumadan

Sonunda vardım sılaya
Çevirdim kilitli kapının anahtarını
Çektim pencerenin önünde
İçeriye ışığın girmesine
Engel olan tüm perdeleri

Çaydanlığı su doldurup
Bıraktım tüpün üstüne
Ardında bir kucak dolusu
Odun doldurdun sobaya
Tutuşturdum çırayla
Kışlar soğuk olur memlekete
Isınmıştı soğuk iç harcı
Toprak olan taş duvar evin her yanı

Yer masası açtım
Biraz peynir biraz peynir
Bir de komşunun getirdiği
Köy fırınında yeni çıkmış
Taze sıcacık bir ekmek
Demlenmiş sıcacık çay

Dışarısı soğuktu evin içini ısıtan
Odun sobası vardı
Artık çözülmüştü camların buzu
Girmişti ayaklarımın üşümesi
Henüz fırtınaya dönüşmeyen
Tane tane beyaz inci gibi
Gökten yere düşen
Kar tanelerini izliyordum

Vakit gece olunca
Derin bir uykuya daldım
Yünden yapılmış köy yatağında
Kısa bir süreliğinede olsa
Dönmüştüm çocukluğuma

Eskiden kalma tahtadan yapılmış
Bir çift kayağım vardı
İkisinin ucuna bağlı ip vardı
Gurbet kuşu olmadan önce
Yani ilkokul yıllarında
Onlarla kayardık
Ya da kızakla

İki komşumuzun evlerinin arasındaki
Yer alan
Ufak dağa benzer yeniş aşağı
Arkadaşlarca bizim kayak pistimiz
Dediğimiz yer de
Eskiyi yad etmek için biraz kaydım
O güzel yılların tadında uzak olsa da
Bildiğim bir gerçek vardı
Ne kadar da ara da çocukluğumu
Yaşasamda artık büyüdüğümü biliyordum