ELİNİ VER ÖPEYİM BABA !Hani, bahçelerde çiçek toplardık... O minnacık ellerimle sana uzanan ellerimden dökülürdü kimileri, Tekrar toplardım tekrar düşerdi. Sen elimden fazlasını alırdın babacığım. O küçücük beynimde, o çiçeklerin yarısını anneme götürelim derdim. Hatırladın mı baba ! Bir gün şu kapıdan o güçlü kuvvetli ayaklarınla değilde, Tahta tabutun içinde çıkacağını hiç aklıma gelmemişti. Arkandan çığlıklar atıp gitme baba, gitme, ne olur beni bırakma, Dediğim o anı ve çığlıklarım hâlâ kulaklarımı tırmalıyor. Biliyormusun o günden beri, kalbimde ara ara acılar hissediyorum. O acı hiç dinmedi baba ! Şimdi kapının önünde oturup kimi bekleyeceğim ? Ya çikolatamı cebinden kim bana çıkarıp verecek? Eşik soğuk ama evimizde soğuk baba. Senin olmadığın heryer soğuk baba. Bunları sana anlatıyorum ya... Duyuyormusun beni baba ! Toprağın altında olduğunu biliyorum ama, Aklım ermiyor ki... Toprağın altı karanlık değil mi baba? Orada cennete giden yola ışık yok, nasıl gidiliyor acaba ? Bayramlarda elini öperdim, Bana sarılırdın uzun uzun... Sanki, bayramlar kucağında anlam kazanırdı biliyormusun. Şimdi , bayramlar renksiz ve anlamsız. Bayram sabahı kalktık geldik... İlk ziyaretimiz sen oldun. Elini ver öpeyim baba! ADALETİN SESİ 24 -6-2008 |
Tebrikler...
Halis AKDAĞ
Oz-An