İçinde aşk olmayan hayat, neyine yarar ki,
Hayatın mutlak sanatı, heyecan yaşamaktır,
Herkesin aşkı, kendi içinde saklı, ve tatlıdır,
Gaye, aşk kıyısında, bir bahar yaşamaktır.!..

Kafanla kalbin arasındaki bu savaş susmaz,
Kalbe pranga vursan, yıldırımı seni bulur,
Yıldızları, ayı, dolunayı, göremeden yaşanır,
Güneşine çarşaf sersen, güzelliği sızar durur!..

İnat eder, gözlerin rengi, onun keskin kokusu,
Dokunsam dudaklara, okşa sam tenini dersin,
Kalbim memleketimin şarkılarını unutuverir,
Yalan olan aşkları bilip, yine aşkına gidersin!..

Gamsız kuldan, Allah razı olmaz derlermiş,
Sukuta gark olup, ne yapayım, tenha yerde,
Sis - duman, başa gelse, talan etse ömrümü,
Damarımda akan kanda, alıştım bu derde!....

Güzelliğe doyasıya bakamadan, hicran oldu,
Dualara sığındım, şimdi, talihime dön derim,
Kederli yüreğimle, hasret kaldım, her şeyine,
Bir tek ona münacat etti, mahsun gözlerim!..

Talihime darılmışım, olmadı ki dayım benim,
Çalar sazı, söylerim sözü, gam telli sazım var,
Beni tanıyanlar bilir, bir tek kem söz demem,
Yürek yanar, köz benim, talihsiz yazım var!..

Gülümserdi benim için, göz göze değdiğinde,
Dağılırdı pul pul keder, hangisine yanayım,
Şimdi kalktığım yatak, karardı nokta nokta,
Döşeğim onsuz ama, ben sevmeden yanayım!..

Demişlerdi eskiler, hayat değil, sadece kumar,
Ben gönül verdim işte, o kumarı mı oynadım,
Aşklarda kim kazanmış, onu bana söyleyin,
Ferhat-Mecnun- Kerem gibi, aşka doymadım!..


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.